Kościół usytuowany jest w przysiółku Brzeziny , przy drodze do ówczesnej Huty

1993 rok.Kościół.Nawa północna. Płaskorzeźba Św. Teresa od Dzieciątka Jezus z ołtarza bocznego

Suchodolskiej oraz do m.Polana przez Hutę Szczerzecką.
       Pobudowany na niewielkim wzniesieniu, na które był wjazd na placyk przed wejściem do świątyni oraz przed plebanię usytuowaną na tym samym wzniesieniu obok kościoła.
       Z drogi prowadziły na placyk przed wejściem solidne kamienne schody z takąż balustradą.
      Orientowany, murowany z cegły, na kamiennym fundamencie, tynkowany.
      Bryła złożona z trójnawowego, bazylikowego, czteroprzęsłowego korpusu oraz dwuprzęsłowego prezbiterium zamkniętego trójbocznie, o szerokości i wysokości odpowiadającej nawie głównej. Skrajne przęsła naw bocznych od wschodu i zachodu nieco dłuższe od pozostałych. Od frontu przy korpusie kwadratowa w rzucie wieża, o szerokości odpowiadającej nawie głównej , mieszcząca w przyziemiu kruchtę. Przy prezbiterium od strony południowej zakrystia.
      Filary międzynawowe niskie, na rzucie prostokąta, z nałożonymi od strony wnętrza nawy głównej pilastrami toskańskimi, dźwigającymi masywne, wyłamujące się nad nimi, profilowane belkowanie o szerokim fryzie. Pomiędzy filarami  rozpięte potężne, półkoliste arkady międzynawowe, o profilowanych archiwoltach, wsparte na pilastrach z kapitelami w formie odcinków gzymsu. W przęsłach skrajnych od wschodu i zachodu arkady nieco szersze i wyższe od pozostałych. Granica pomiędzy nawą główną i prezbiterium zaznaczona przez wysunięcie filarów ku środkowi. W prezbiterium i w nawach bocznych brak artykulacji. Nawa główna i dwa przęsła prezbiterium nakryte sklepieniami kolebkowymi z lunetami na masywnych gurtach, w prezbiterium wspartych na wspornikach w formie odcinków profilowanego gzymsu  (jeden z gurtów spełnia funkcję arkady tęczowej), w apsydzie sklepienie lunetowe, w nawach bocznych żeglaste. W nawie głównej okna półkoliste; w nawach bocznych i prezbiterium, w bocznych ścianach apsydy oraz wieży okna prostokątne, zamknięte półkoliście, o różnej wielkości. Na osi apsydy okno koliste, w ścianach zachodnich naw bocznych niewielkie okna półkoliste. Wszystkie okna rozglifione do wewnątrz. Otwór wejścia głównego zamknięty półkoliście. Po bokach wieży, w ścianach zachodnich przęseł naw bocznych otwory wejściowe zamknięte odcinkowo. Otwór wejściowy z prezbiterium do zakrystii prostokątny. Posadzka z płytek cementowych. Chór muzyczny wsparty na smukłych żeliwnych kolumnach podtrzymujących stalową konstrukcję podestu.
      W elewacjach wyróżniony kamienny cokół , obiegający całą budowlę. Fasada złożona z elewacji zachodniej wieży oraz wąskich fragmentów elewacji korpusu po jej bokach. Wieża

1993 rok.Wybranówka.Kaplica pw Najświętszego Serca Jezusa

trzykondygnacyjna. Dolna kondygnacja ujęta na narożnikach w pilastry zbliżone do doryckich, dźwigające zredukowane belkowanie.  Na osi otwór wejścia głównego, ujęty w płaskie obramienie z kluczem. Druga kondygnacja o zbliżonej kompozycji, z lizenami w miejscu pilastrów z kolistym oknem w profilowanym obramieniu na osi. Trzecia kondygnacja wieży na rzucie ośmioboku, zamknięta profilowanym gzymsem, z wąskim, prostokątnym , zamkniętym półkoliście oknem na osi. Boczne części fasady, znacznie cofnięte w stosunku do wieży , ujęte na narożnikach w pilastry dźwigające zredukowane belkowanie, ponad którym wolutowe półszczyty. Elewacje nawy głównej i prezbiterium artykułowane lizenami opinającymi narożniki oraz zaznaczającymi granicę pomiędzy nawą i prezbiterium, zamknięte profilowanym fryzem. Elewacje naw bocznych podzielone pseudopilastrami o kapitelach w formie odcinków gzymsu, ustawionymi na granicy przęseł oraz opinającymi narożniki płaskich ryzalitów odpowiadających przęsłom skrajnym od wschodu i zachodu, zwieńczonych niskimi trójkątnymi przyczółkami. Okna naw bocznych ujęte w profilowane obramienia.
      Nad nawą główną i prezbiterium  dach dwuspadowy, od wschodu przechodzący w wielospadowy, nad nawami bocznymi i nad przybudówkami pulpitowe. Dachy kryte dachówką. Hełm wieży ostrosłupowy, kryty blachą i zwieńczony krzyżem. Wieżyczka na sygnaturkę obita blachą, wieloboczna, z ażurową glorietą, zwieńczona wysokim ostrosłupowym daszkiem.
      Cmentarz parafialny usytuowano za kościołem parafialnym, na tym samym gruncie ofiarowanym przez Stanisława Wolskiego, właściciela majątku w Bryńcach Podolskich. Do drugiej wojny światowej nie był on jeszcze ogrodzony.