Tomaszków.Jeden z dwóch ocalały budynek mieszkalny.2008 rok

W okresie II wojny światowej zawiadywał osadą leśniczy mający swoja siedzibę w dzisiejszych Miłochowicach o nazwisku Nitske. Tam osadzano przywiezionych na prace przymusowe całe rodziny polskie kierowane do pracy w Leśnictwie Milochowice. Początkowo mieszkały tam tylko rodziny niemieckie pracujące w lasach państwowych, którymi zarządzał leśniczy Nitzke. Były to dwie rodziny o nazwiskach Kloss oraz rodzina Fogiel oraz wdowy po pracowniku leśnych Panie Rusińska oraz Gabriela. W marcu 1942 roku osadzono tam pierwszą rodzinę polską Janiszewskich (Stanisława i Franciszka oraz ich dzieci Irenę, Wacława, Marcina i Józefa),

Budynek gospodarczy. 2008 rok

 Kiedy pijani – po uraczeniu się winem z rozbitych beczek w piwnicach majątku w Praczach w dniu 24 stycznia uderzyli z tej miejscowości w kierunku Postolina, Karmina, Kaszowa. Oczywiście nie natrafiali żadnego oporu. Tuż przed nimi maruderzy niemieccy zostali wyrzuceni przez mieszkańców Tomaszkowa do lasu, gdyż obawiali się potraktowania ich

Miejsce w którym stał barak-stalag dla więźniów,przede wszystkim dla powstańców warszawskich.

jako „germańców” przez rosyjskich pijanych sołdatów. Żołnierze niemieccy nieludzko zmęczeni spali u nich kamiennym snem, tak, że nieraz nie mogli ich dobudzić. Dobudzeni wreszcie, uciekali w popłochu słysząc zbliżająca się palbę karabinową. Irena Janiszewska, kiedy „ruskie” były tuz,tuż, przypomniała sobie, że za szafą śpi jeszcze jeden niemiecki żołnierz. Dobudzony, zerwał się, schwycił karabin i wybiegł w pospiechu do lasu, lecz w pospiechu zostawił pas z pistoletem. Irena wrzuciła pas do kubła w którym chodziło się po wodę do studni i zaraz tam poszła. Wrzuciła ten pas do studni i chyba jako pamiątka, tkwi tam do dzisiejszego dnia. I zaraz pojawili się pijani rosyjscy żołnierze, strasząc ich, ale chyba na poważnie, że jako „giermańców” wszystkich zaraz rozstrzelają. Senior Cienciała mówił trochę po rosyjsku i zaczął im tłumaczyć, że to nie „giermańcy” tylko „polaki” przebywający tutaj na pracach przymusowych. W końcu dało się ich przekonać. Lecz kazali im się natychmiast udać do wioski do Kaszowa, gdyż tutaj w Tomaszkowie następne „hordy” mogą ich nie uznać za „polaków” i postawić pod mur.Tak też zrobiono. Dla potrzeb zwycięzców,jako łupy wojenne odprowadzali bydło, pozostałe konie i owce do majątku w Miliczu, skąd już zbiorczo wojsko rosyjskie pędziło je do Rawicza, a z tamtąd koleją wywożono je na wschód. Wejście i pierwsze dni rządów rosyjskich w Kaszowie i przyległych wsiach, to szukanie zdobyczy, m.innymi przerzucanie słomy i siana, gdzie spodziewano się znalezienia łupów. We wsiach pozostali nieliczni starsi Niemcy i młodzież do żywienia zwierząt domowych (wszak wszyscy ewakuowani wyjeżdżali z przekonaniem, że za parę dni sytuacja na froncie się odwróci i Tysiącletnia Rzesza powróci i na te i na inne hen,hen na wschód tereny).Co z nimi żołnierze rosyjscy wyprawiali. Czterech starszych Niemców rozstrzelali w dniu 16 stycznia wieczorem przy stodole należącej dzisiaj do Pana…… Dziewczyny gwałcono przez parę dni, potem udręczone ginęły od kul. 

 Przeżywano bombardowanie Wrocławia, trwające bez mała pól roku, gdyż wybuchy było dobrze słychać, zaś czerwona łuna palącego się miasta była cały czas widoczna.